Sentient Ruin Laboratories, 2017
Je hebt muzikanten die het uitbrengen van zes releases in een jaar nog niet genoeg vinden. Drummer René Aquarius is zo’n type. Van Dead Neanderthals verschenen dit jaar liefst vier albums, de laatste (Womb Of God) nog begin deze maand. Tussendoor bracht hij samen met Vincent Koreman als Celestial Bodies Spit Forth From Chaos uit, waarop beider voorliefde voor black metal werd geëtaleerd. Daarnaast verscheen ook nog een album van het trio Dikeman-Serries-Aquarius (Day Realms). Ondertussen wordt door Aquarius gewerkt aan een tweede soloplaat en binnenkort kunnen we ook een album van Dungeön Hammer verwachten, nog een metalproject waarin de drummer actief is.
En op de valreep van dit kalenderjaar verschijnt een titelloze ep van het duo Cryptae op cassette. De ep was oorspronkelijk bedoeld als demo, maar het Sentient Ruin Laboratories meldde zich en zo is sprake van een officiële release op een interessant platenlabel. Naast Aquarius bestaat Cryptae uit gitarist Kees Peerdeman, waarvan op bandcamp een aantal uitgaven is te vinden die met metal niets uit te staan hebben. De muziek van dit duo is echter op en top metal.
Death metal deze keer. Nu is Opduvel van mening dat binnen dit conservatieve genre al een tijdje niet zoveel interessants gebeurt, althans bovengronds. Vernieuwing en experiment zijn eerder terug te vinden in het black metalgenre en in de underground. Tot de underground kunnen we Cryptae natuurlijk ook rekenen. Het tweetal geeft een eigen draai aan het genre en dan spitsen de oren zich toch. Niet dat het Nijmeegse duo het wiel opnieuw uitvindt, verre van dat, maar de muzikale opvatting, waarin de avant-garde-, freejazz- en noise-ervaring van met name Aquarius terug is te horen, maakt hier het onderscheid.
Want wat Cryptae pertinent weigert te doen, is het stroomlijnen of polijsten van zijn muziek. Het tweetal lijkt het credo te huldigen dat death metal rauw, fel, smerig en extreem moet zijn. En laat dat een credo zijn dat Opduvel van harte onderschrijft. De muziek past ook nog eens perfect in de misantropische filosofie van het label waarop de ep verschijnt.
Cryptae telt vier songs die bij elkaar ruim veertien minuten in beslag nemen. Meer tijd heeft het duo niet nodig op de luisteraar murw te beuken met heerlijk slonzige en tegelijkertijd ook energieke death metal. De muziek is gemixt en gemastered in de White Noise Studio in Winterswijk, maar klinkt alsof die vanuit de oefenruimte zo op tape is gekwakt. Niet helemaal waar natuurlijk, want de sound is wel uitgebalanceerd. Maar dan wel zo dat van de spontaniteit niets verloren gaat. Dus niks geen geschaaf en ook geen strakgetrokken sound, maar een eerlijk, noisy en ook wat slodderig geluid dat perfect past bij de onfrisse en lawaaiige muziek van het duo.
Op het eerste gehoor brengt Cryptae niet veel variatie aan in zijn muziek, maar nadat je oren aan de takkeherrie gewend zijn, zijn de vier nummers wel degelijk van elkaar te onderscheiden. Bij dit tweetal geen zorgvuldig uitgewerkte songs. Er is wel structuur, maar het hoeft allemaal niet zo voorgekauwd. De drums klinken hard door, de gitaar staat laag gestemd en de grunt/grom/brul ligt er niet te dik bovenop en klinkt lekker ruig en smerig. De zware riffs zijn op en top death metal en het tempo ligt vaak hoog. Er is wel wisseling van tempo, maar gas terugnemen doet het duo nergens. Cryptae maait alles weg wat op zijn weg komt, zonder omkijken en zonder mededogen. Een lekker plaatje dus om die verrotte kerstdagen mee door te komen.
Opduvel 