Sony Music, 2017
Het Duitse LaBrassBanda viert dit jaar zijn tienjarig bestaan en dat zullen we weten. Hoewel, we? In Nederland lijkt er helemaal geen interesse te bestaan in de opzwepende brassband-muziek met invloeden van over de hele wereld. De band ging om het jubileum te vieren op wereldtournee en bracht een studio-album (Around The World) uit, maar geen vaderlandse haan die er naar kraaide. Volledig onterecht, want LaBrassBanda bestaat uit een stel rasmuzikanten die weten hoe een feest te bouwen. En hoe goede songs te maken, dat is het belangrijkste.
Voor iedereen die het ontgaan is, is er nu een herkansing, want LaBrassBanda brengt het live-album (en voor wie wil zelfs een heel pakket met fotoboek en 2DVD) Around The World Live – Olympiahalle München uit. Het is de derde liveplaat van het gezelschap uit het Beierse Chiemgau en zelfs de tweede die is opgenomen in de Münchense Olympiahalle. Je zou kunnen zeggen dat het septet zijn muziek wel heel erg uitmelkt en strikt genomen is dat ook zo. Skepsis verdwijnt echter als sneeuw voor de zon zodra de eerste blazersklanken uit de speakers schallen.
Want deze nieuwe live-cd is de beste van de band tot nu toe. Nu was Kiah Royal al een geval apart omdat het publiek bij het daarop vastgelegde optreden niet bestond uit mensen maar uit de koeien in de stal waar LaBrassBanda speelde. De vergelijking met LIVE, Olympiahalle München is beter te maken. Op die plaat uit 2012 was weliswaar een band in uitstekende vorm te horen, maar frontman Stefan Dettl is nogal een ouwehoer en zijn Beierse praatjes haalden op dat live-album flink de vaart eruit. Op het nieuwe album is hij zeker niet stil, maar is hij in de verbindende teksten wat korter van stof.
In de tussentijd is LaBrassBanda gegroeid van kwintet naar septet door de toevoeging van twee trompettisten. Dat doet de sound goed en het geeft Dettl meer ruimte om de toeschouwers tot actie aansporende frontman uit te hangen. Nu heeft dat publiek, dat behoorlijk luid is ingemixt, zo te horen weinig aansporing nodig. Belangrijkste pluspunt is echter dat de groep met het eerder dit jaar verschenen studio-album een flink aantal sterke nummers aan zijn repertoire heeft toegevoegd.
LaBrassbanda kiest ervoor om eerst een aantal songs van de oude albums te spelen, voordat het grootste gedeelte van Around The World ten gehore wordt gebracht. De oude nummers die de cd hebben gehaald, zijn stuk voor stuk raak gekozen en worden live wat vetter aangezet dan op de studio-albums. In vrijwel alle gevallen pakt dat goed uit. Van het openings-duo ‘Brassbanda’ en ‘Autobahn’ spat de energie af. Stampende balkan, dubreggae, hiphop, polka, pop en rock worden in een typisch LaBrassBanda-jasje gestoken. Aan ‘Tubissimo’ wordt fraai een stuk ‘Around The World’ van Daft Punk toegevoegd.
Dettl is druk in de weer om het publiek bij de show te betrekken. Dat publiek zingt de teksten luidkeels mee, wat niet verwonderlijk is als je je liveplaat opneemt in een plaats waar ze je dialect spreken en verstaan. Het in de studioversie al razendsnel gezongen ‘Ringlbleame’ blijkt live nog een stukje sneller te kunnen. De blazers klinken luid, maar ook bas en drums komen goed naar voren in de uitstekende mix. Verschillende bandleden worden even in het zonnetje gezet, maar tot vervelende solo’s leidt het niet.
Na de oude nummers wordt uiteindelijk ‘Indian Explosion (Bauwagn)’ ingezet, voorafgegaan door een spanning oproepend intro. De versie op de liveplaat is nog zwaarder aangezet dan de studioversie en het gebruik van autotune blijft achterwege. De vergelijking valt daarom uit in het voordeel van de liveversie. Dat geldt niet voor de polka ‘Scheena Dog’, waarin de publieksparticipatie niet echt nodig is. Het gebeurt allemaal in het tomeloze enthousiasme van de immer in lederhosen gestoken bandleden, dus het kan ze worden vergeven.
Leuk is verder dat een paar songs een korte reprise krijgen nadat Dettl met het publiek aanzet om ‘rewind!’ te roepen. Uitbundigheid kent geen grenzen, al wordt een enkele keer gas teruggenomen in bijvoorbeeld ‘Johnny’ en ‘Laba’. Around The World Live – Olympiahalle München is een live-album dat een voortreffelijke indruk geeft van hoe een concert van LaBrassBanda in levende lijve moet zijn: stampend, dampend, ongeremd en ongetemd. Dit is een plaat die uitstekend functioneert als antidepressivum.
Opduvel 