Hubro, 2017
De Noorse familie Wallumrød is een hele muzikale. Christian is pianist, broer Fredrik drummer, zus Susanna zangeres en neef David pianist. Bij Reveal and Rise, verschenen op het Hubro-label onder de naam Brutter, gaat het om de twee eerstgenoemden. De ervaren muzikanten kiezen op het album niet voor de veilige weg, maar zijn actief op zoek naar nieuwe muzikale wegen en dan met name naar ritmische constructies.
Christian Wallumrød leidt zijn eigen ensemble, waarvan zes cd’s zijn verschenen op het bekende ECM-label en een op Hubro. Het ensemble brengt een ingetogen, afstandelijke maar spannende vorm van jazz, leunend tegen modern klassiek. Daarnaast maakt de pianist deel uit van Dans Les Arbres. Ook van die formatie zijn uitgaven verschenen op ECM (twee) en op Hubro (het eerder dit jaar verschenen Phosphorescence).
Broer Fredrik werkte onder andere met Karl Seglem, Trygve Seim, Solveig Slettahjell, Lena Marlin, Marina Mena en Jarle Bernhoft. Met laatstgenoemde maakte de jongste broer Wallumrød ook deel uit van rockband Span, waarvan in de periode 2004-2005 twee albums en een ep verschenen. Ook drumde Fredrik bij metalband Dog Almighty (de Noorse, niet de Zweedse), waarvan in 2007 een titelloze plaat verscheen.
Reveal and Rise is niet het debuut van Brutter, want vorig verscheen op hetzelfde label de debuut-lp. Daarop was al te horen dat Brutter een elektronisch percussie-duo is dat experimenteert met klanken en ritmes. Christian is in de weer met drummachines, synths en elektronica en Fredrik met drums, drumsynths en elektronica. De twee broers verkennen op het nieuwe album met name ritmiek, maar voordat iemand gaat denken dat dit dansbare of opzwepende muziek oplevert: de muziek is vooral abstract.
De gebroeders doen op dit album niet aan organische of harmonieuze klanken. De plaat behelst een constante zoektocht naar ritmische patronen of juist naar a-ritmische patronen. Ritmiek is er echter in ieder stuk, waardoor je de muziek moeilijk ‘ambient’ kunt noemen. Hoewel ambient-structuren waarneembaar zijn, is geen sprake van klanklandschappen, maar van sonische experimenten die geen specifieke beelden oproepen maar die op een of andere wijze toch fascineren.
De acht stukken op Reveal and Rise klinken afstandelijk, soms ook kil, en roepen geen emoties op. De percussie-instrumenten en elektronica produceren abstracte elektronische geluiden, zonder melodie en zonder gevoelswaarde. De ritmiek is onregelmatig, de klanken zijn koud en droog. De muziek schuurt soms tegen techno aan, maar is het net niet.
Het klinkt allemaal weinig opbeurend, maar toch weten de broers een overtuigend album in elkaar te knutselen met hun elektronische klanken. Het lijkt erop alsof muziekstukken volledig uit elkaar zijn gehaald en weer in elkaar zijn gezet, waardoor een heel nieuw soort muziek ontstaat, ontdaan van harmonieuze elementen maar spannend van begin tot eind. Als luisteraar moet je wel bereid zijn je comfortzone te verlaten om de ritmische muziek van Brutter onbevangen te kunnen ondergaan. Wie dat lukt, wacht een weliswaar klinische en afstandelijke maar ook opzienbarende en boeiende muzikale trip.
Opduvel 