Oem, 2021
Hunkeren doen we, hunkeren naar live-muziek. Vooral de kleinschalige concerten worden door Opduvel vreselijk gemist. Een online concert of evenement is beslist niet hetzelfde als een optreden waar je fysiek bij aanwezig bent. Soms verschijnt er een album dat je eraan herinnert hoezeer muziek in levende lijve een levensbehoefte is. Zo’n album is Live at BRÅKFEST van Kodian Trio.
Eigenlijk behoeft dit trio op deze pagina’s geen nadere introductie, maar toch nog maar even: Kodian Trio doet aan vrije improvisatie en bestaat uit Colin Webster (saxofoon), Dirk Serries (gitaar) en Andrew Lisle (drums). Het zijn drie heren die zich in de Britse en Europese wereld van de vrije improvisatie in de kijker hebben gespeeld met hun rauwe, intense en compromisloze spel. De nieuwe uitgave betreft een registratie van het concert dat het drietal op de schrikkeldag van 2020 gaf tijdens het BRÅK Festival of Improvised Music in de Hundred Years Gallery in Londen.
In deze set gaat het Kodian Trio direct voluit met hectisch spel, dat als vanzelf richting iets meer gestroomlijnd terrein beweegt. Webster sputtert met zijn sax, Serries speelt met horten en stoten en Lisle is de ritmische inventiviteit zelve. Hij is in staat om met vol spel de hele ruimte te vullen, maar hij weet ook met zachte subtiele tikken de muziek richting te geven. Serries hebben we de laatste tijd vaak op akoestische gitaar gehoord en met zijn onconventionele en ruwe spel op elektrische gitaar laat hij zich weer van zijn meest koortsachtige kant horen. Hij biedt daarmee robuust tegengas ten opzichte van het spel van Webster, die de technieken aan elkaar rijgt en zich in zijn improvisaties een snelle denker toont.
Als luisteraar krijg je bij Kodian Trio nooit rust en kom je, ondanks de kleine bezetting, oren tekort omdat elke muzikant op zich het beluisteren waard is en je daardoor makkelijk een inventieve vondst van een van de andere leden van het trio mist. Soms is er ruimte voor een duopassage, zoals die waarin Lisle subtiel het rammelende spel van Serries van een ritmische ondergrond voorziet. Het gaat er bij dit drietal om om in het moment te spelen, zonder vooropgezet plan en zonder routineus te worden. Hoewel het trio inmiddels prima op elkaar ingespeeld is, lijken ze elkaar nog steeds uit te dagen.
Dat betekent ook dat de muziek soms bijna kakofonische vormen aan kan nemen, als alle drie de muzikanten voluit gaan, maar steeds is er controle. Serries verrast met een solo waarin noisy elementen, afgeknepen noten en haperend spel samenkomen. Het leidt tot een contemplatieve fase in het stuk, waarin het volume flink getemperd wordt en de drang naar hard spel wordt ingehouden. De spanning is voelbaar in de fijngevoelige klanken van altsax, gitaar en drums. De bekkens ruisen, de gitaar dreint op de achtergrond en van de sax zijn niet alleen de gespeelde tonen hoorbaar maar ook het dichtslaan van de kleppen.
Mooi is hoe vanuit de gespannen rust wordt toegewerkt naar een druk en luid gedeelte waarin de interactie tussen de drie muzikanten op een geheel andere wijze tot uiting komt. Websters solospot wordt gevuld met spel waarin hij zijn sax zo aanblaast dat een multifonisch effect ontstaat tussen het midden- en het topregister. Lisles basdrum geeft onregelmatig richting en Serries toont aan ook zeer fijngevoelig te kunnen spelen op zijn elektrische gitaar, waarbij hij overigens ver blijft van de minimalistische experimenten die hij met zijn project Tonus brengt. Opnieuw wordt naar een robuuster passage toegewerkt, maar het gebeurt bij dit trio nooit op eenzelfde manier. Steeds worden nieuwe elementen aan de improvisatie toegevoegd.
Met 24 minuten is Live at BRÅKFEST aan de korte kant. Het betreft immers een registratie van een festival-optreden en dergelijke concerten zijn doorgaans korter dan reguliere gigs. Toch weet Kodian Trio in die beperkte tijd zijn troeven volledig uit te spelen. Deze uitgave is daarom een waardevolle toevoeging aan de nog enigszins beperkte maar al behoorlijk indrukwekkende discografie van het trio. Bovenal wakkert de muziek het verlangen aan om het drietal weer eens live aan het werk te zien. Hopelijk is dat gauw weer mogelijk.
Dirk Serries’ a New Wave of Jazz website
Opduvel 