Cylinder Recordings, 2020
Multiverse is een jazztrio dat bestaat uit twee Portugezen (drummer Vasco Furtado en bassist Gonçalo Almeida) en een in Portugal residerende Braziliaan (saxofonist Yedo Gibson). Het trio liet al eerder van zich horen, op cd in 2018 via De Spontaneous Music Tribune Series van het Poolse label Multikulti Project. Op hun eerste cd maakt het drietal freejazz die zowel raakvlakken heeft met Amerikaanse als Europese freejazz. In Portugal is voor die freejazz een vruchtbare voedingsbodem aanwezig.
In de Poolse stad Poznan vonden in de pre-coronatijd in de Dragon Social Club concerten plaats in het kader van de Spontaneous Live Series. Hopelijk kan die serie spoedig weer worden opgepakt. Op 9 april 2019 trad Multiverse op in de club en daarvan is eind vorig jaar een registratie verschenen bij Cylinder Recordings onder titel Live in Poznan. De bezetting sopraansax-contrabas-drums belooft altijd heel wat en het live-album zet de sterke troeven van het trio nogmaals in het zonnetje.
De sopraansax leent zich bij uitstek voor het lenige en creatieve spel van Gibson. Zijn speelstijl vertoont raakvlakken met dat van John Coltrane en qua toon benadert hij soms het imponerende geluid van Steve Lacy, maar de Portugese Braziliaan weet ook zijn eigen toon en timbre te vinden in de vier improvisaties die het album telt. Snelle notenreeksen gaan gepaard met een eigenzinnig maar fijn gevoel voor melodie, het technisch kunnen staat in dienst van de improvisatie en niet van het ego van de improvisator en onconventionele speelwijzen dienen niet als gimmick maar als speels element in de soepel en meerdere kanten op bewegende muziek.
Dat Almeida een veelzijdig bassist is met een brede muzikale smaak bewijst hij in uiteenlopende projecten als de trio’s LAMA en Albatre, het eerste een subtiel en inventief opererend drietal en het tweede een stevig rockende jazz-unit. Bij Multiverse opereert de bassist in een traditioneler freejazzidioom en ook dat gaat hem uitstekend af. Soepele basloopjes worden afgewisseld met groovy spel en net als Gibson toont Almeida in zijn spel zijn gevoel voor melodie. Het samenspel tussen de twee krijgt daardoor een melodische dimensie die een meerwaarde is voor de opwindende freejazz van het drietal.
In dat drietal mag de rol van drummer Furtado niet worden onderschat. Zijn spel is veelkleurig, fijngevoelig en dynamisch. Als de muziek erom vraagt, haalt de Portugees ferm uit, maar het is geen doel op zich. De drums zijn alomtegenwoordig. Furtado’s afwisselende spel op de cimbalen in het lange tweede stuk is werkelijk een lust voor het oor. De drummer verschaft zijn medemuzikanten ruimte zonder zelf water bij de wijn te doen. Elke ingeving is raak en passend in de improvisatie van het trio als geheel.
Dat laatste is waar het in de muziek van Multiverse uiteindelijk om gaat. Uiteraard is er ruimte voor solistisch spel en die ruimte wordt ook volop benut, maar het spel van geven en nemen en van luisteren en responderen is het belangrijkst en zorgt voor levendige muziek die met veel virtuositeit en – belangrijker – gevoel wordt gebracht. De geluidskwaliteit van de live-opname is prima en van elk instrument komt iedere klank, hoe zacht en subtiel ook, duidelijk naar voren. Het zorgt voor hele fijne freejazzplaat.