Mondoj, 2020
Uit de Poolse hoofdstad Warschau komt de componist, muzikant en multi-instrumentalist Piotr Kurek. Diversiteit is een belangrijk kenmerk van zijn muziek, evenals het onconventionele gebruik van verschillende elektronische instrumenten. Met Sylvia Monnier is Kurek te vinden in Suaves Figures, met Hubert Zemler in Piętnastka en met Francesco de Gallo vormt hij ABRADA. Daarnaast is de Pool op geheel eigen wijze als DJ actief, als een van de oprichters van de Smutaż-feesten in Warschau. Kurek schijnt verschillende aliassen te gebruiken, maar onder zijn eigen namen verschenen tot nu toe vijf albums en twee ep’s.
Album nummer zes is getiteld A Sacrifice Shall Be Made / All The Wicked Scenes en is een goed voorbeeld van de veelzijdigheid van de Pool. De bij het label Mondoj verschenen lp bestaat uit stukken die speciaal zijn gecomponeerd voor theatervoorstellingen geregisseerd door Tian Gebing (500 m en The Decalogue) en Grzegorz Jarzyna (Two Swords). Kurek woonde repetities bij in Peking en Shanghai. Aanvullende voorbereidingen en de opnamesessies vonden plaats in Warschau.
Kurek acht zich als componist en muzikant niet cultuurgebonden en dat blijkt ook uit de muziek op zijn nieuwe plaat. Hij krijgt muzikale bijstand uit Polen en China (Barbara Kinga Majewska, Grzegorz Hardej, Tian Gebing, Wang Yanan, Lei Yan, Łukasz Rychlicki en Hubert Zemler). Invloeden zijn er legio en geen twee stukken lijken op elkaar. Ondanks alle verschillende muzikale ideeën en invalshoeken weet de man uit Warschau een coherent geheel te smeden van de negen afwisselende tracks die het album telt. Overigens is niet alle muziek op het album helemaal nieuw. De muziek is over een aantal jaren ontstaan en Kurek heeft oude stukken van zichzelf gebruikt. De muziek voor de drie uitvoeringen heeft hij opnieuw gerangschikt.
Vereiste voor het waarderen van Kureks werk is dat je als luisteraar openstaat voor veel verschillende soorten muziek en voor niet-westerse instrumenten. Aziatische en Europese invloeden worden door elkaar gebruikt, zonder dat het een chaotische of geforceerde kruisbestuiving wordt. Opener ‘A New Story’ is een spannend stuk voor snaarinstrumenten en percussie. Het klinkt als ambient met een Aziatische klankkleur. Een in het Chinees voordragende mannelijke stem is prominent aanwezig in ‘Paper Tigers’. Hij krijgt steeds kort gezelschap van een vrouwelijke zangstem. De begeleiding bestaat slechts uit een snaarinstrument, totdat tegen het einde een zware drone bezit neemt van de ruimte. De sfeer is mysterieus.
In ‘Ta Sha Si Le Ta’ gaat een gelaagde drone samen met gestaag voortstappende percussie. Gitaren en andere snaarinstrumenten zorgen voor de variabelen. De intensiteit wordt langzaam opgebouwd. Spannend maar vooral wonderschoon is het a-capellastuk ‘Falling’, waarin zangtonen zo over elkaar worden gelegd, dat ze als drones fungeren. In het daaropvolgende ‘Dances’ vormt ruis de ondergrond waar snaarinstrumenten overheen spelen. Aziatische toonsoorten, in westerse oren soms dissonant klinkend, zijn hoorbaar in het subtiele snarenspel.
‘A Sacrifice Shall Be Made’ verlegt de koers opnieuw. Over een paar akkoorden zingt een operastem, in het Engels. Door de minimale muzikale opzet klinkt de met melancholie doorspekte stem indringend. Aziatische instrumenten en toonsoorten domineren ‘Golden Calf’. Klingelende percussie en glijdende tonen zijn hoorbaar, evenals akkoorden die met regelmaat worden herhaald. Een blaasinstrument wordt op fijngevoelige wijze ingevoegd op het einde. ‘Interval’ is ook een stuk waarin vooral percussie en snaarinstrumenten zijn te horen, maar het muzikale stramien verschilt. Bovendien wordt een vrouwelijke zangstem ingevoegd. De percussieklanken zijn dwingend, het spel van de snaarinstrumenten klinkt daarentegen redelijk vrij en de zang is woordloos, bescheiden en emotioneel.
In slotstuk ‘Xiake’ keert de operastem terug, nu vergezeld van een statische drone, snaarakkoorden en een zwevende klank met een spookachtig karakter. Nieuwe klanken, waaronder als drone fungerende zangstemmen, voegen zich erbij. De spanningsboog staat de volle vier minuten strak. Het is een fraai einde van een album waarop veel voorbij komt, maar de diversiteit niet stoort. Integendeel, het is de sterke troef van Kurek, die muziek maakt waar geen goed etiket op valt te plakken. Toch is het niet moeilijk om de verschillende stukken aan elkaar te linken. De bilaterale samenwerking en multidiscplinaire invalshoek heeft geleid tot een divers én muzikaal evenwichtig album.
Opduvel 