Sargent House, 2019
Het is alweer drie jaar geleden dat het laatste Russian Circles-album Guidance het licht zag. Tijd voor een nieuwe. Het Amerikaanse trio voldoet aan de verwachting, want Blood Year is op drie dagen na exact drie jaar na de voorganger verschenen. Op deze mannen kun je bouwen. En dat geldt niet alleen voor de frequentie van verschijnen van albums.
Het gaat ook op voor de kwaliteit van de muziek. Het drietal staat al jaren garant voor een ergens tussen post-rock en post-metal liggende stijl en een sound die nooit gaat vervelen. Dat de verrassing er al een tijdje af is, zij de muzikanten vergeven. Zolang de muziek zijn verslavende werking behoudt en de kwaliteit van de albums constant blijft, valt er weinig te klagen.
Ook op Blood Year is geen sprake van grote verrassingen. De muziek ligt in het verlengde van die van Guidance, wat betekent dat het nieuwe album (ook voor Russian Circles-begrippen) behoorlijk potig uitpakt. Ook overigens is er niets nieuws onder de zon te bespeuren. De opbouw van de songs, het stevige maar ook technisch knappe drumspel van Dave Turncrantz, de beukende en ronkende bas van Brian Cook en het meesterlijke gitaarspel van Mike Sullivan: het is allemaal weer aanwezig.
Bij Russian Circles gaat het om de totaalsound. Gitarist Sullivan etaleert zijn technische kunnen dus niet in solo’s, maar in riffs, lange lijnen en soundscapes. Door de stevige ritmesectie belandt de muziek echter niet in ambientsferen, al zijn er zeker ambientinvloeden te ontwaren. Nog een vergelijking met het vorige album: Blood Year laat zich het best als een geheel, van voor naar achter, beluisteren. De nummers staan wel op zichzelf, maar komen in de context van het album het beste tot hun recht. De laatste twee stukken, ‘Sinaia’ en ‘Quartered’ vormen het perfecte afsluitende tweeluik.
Verder kunnen we het kort houden: Russian Circles biedt op zijn nieuwe album vertrouwde kwaliteit en weet nog altijd het gemoed te beroeren met zijn instrumentale muziek. Het grootste verschil met het voorgaande album is dat de band op Blood Year nog een tikkeltje donkerder klinkt, maar het gaat om een detailverschil, niet om een echte verandering. Daarvoor ben je bij Russian Circles aan het verkeerde adres. Wie van een uitermate knap en emotievol staaltje post-metal houdt, kan gerust aankloppen en met het zevende studio-album van het Amerikaanse trio zijn hart ophalen.
Opduvel 