Harmonics And Nonadaptive Sounds, Goor
Zaterdag 26 mei 2018
Het is een zwoele zaterdagavond in mei als in de huiskamer van de familie Van der Velden in het Overijsselse Goor weer twee Harmonics And Nonadaptive Sounds-optredens plaatsvinden. De temperatuur in de kamer loopt tijdens de concerten hoog op, maar genietend van de muziek lijdt niemand eronder en bovendien kan in de pauze en na afloop buiten enige verkoeling worden gezocht. De optredens van Dotlights en Veni Om zijn de eerste na het geslaagde H.A.N.S Festival in Diepenheim van eind maart 2018. Het wordt weer een mooie avond.
Dotlights is het eenmansproject van gitarist Casper Rossing uit Hengelo. Met gitaar, samples en loops fabriceert hij zijn muziek. Tot nu toe liet Dotlights twee uitgaven het licht zien: Qualm ep uit 2014 en What If They’re Right And You’re Wrong uit 2016. De twee releases laten een verfijnd soort muziek horen die het midden houdt tussen ambient en post-rock.
Vanavond opent Dotlights met ‘Emerald City’, een zacht en delicaat stuk dat opent met een gesproken woord-sample, waaromheen Rossing zijn ogenschijnlijk simpele maar doeltreffende gitaarspel legt, later vergezeld gaand van een fijngevoelige elektronische beat. Die elektronische beat is in andere stukken wat prominenter aanwezig, zoals in ‘Treble Will Find me’, dat iets meer body heeft ten opzichte van het openingsstuk, maar nog altijd aan de fijnzinnige kant van het muzikale spectrum blijft.
‘If Trees Gave Off WiFi They’d Be Everywhere’ is de titel van een stuk op de laatste uitgave van Dotlights en vandaag speelt hij het nummer pas voor de tweede keer live. Rossing geeft aan dat reuzespannend te vinden en zegt ook dat het mis kan gaan. Dat gaat het ook even, in het begin, maar nadat hij opnieuw begonnen is blijkt dat de gesamplede gitaarpartij en de live gespeelde gitaarlijnen mooi samengaan en tot een ontroerend post-rockachtig stuk muziek leiden. Het zelfde geldt voor de loop en gitaarlijnen in ‘What If They’re Right And You’re Wrong’, dat ook een stemsample bevat.
Rossing combineert zijn samples, loops en gitaarpartijen op fraaie wijze. De muziek lijkt niet ingewikkeld in elkaar te zitten, bevat ook niet al te veel lagen, maar weet wel te raken. Doordat je als publiek in de huiskamer erg dichtbij de artiest zit, hoor je ook de kliks van de pedalen en de onversterkte gitaar goed, geluiden die je in een concertzaal normaliter niet hoort. Het stoort niet maar draagt bij aan de intimiteit van het optreden dat goed wordt ontvangen en doet uitzien naar meer werk van Dotlights.
Ook Veni Om is een eenmansproject, van Otto Kokke, saxofonist bij Dead Neanderthals en MNHM. Die saxofoon laat hij voor zijn solowerk thuis; Kokke doet het met een Yamaha-orgel, barchimes en effecten. Met die ingrediënten maakt hij zijn meditatieve muziek. Dat doet Kokke met minimale veranderingen en weinig noten, maar daarmee is hij wel in staat om zijn toehoorders in een andere staat van bewustzijn te brengen.
Dat bleek al vorig jaar, toen op cassette Faith In The Light Of Now verscheen. In de ambient/drone kwamen oosterse sferen bovendrijven en het geheel bracht een welhaast bedwelmend effect teweeg. Vanavond in Goor brengt Veni Om zijn muziek zittend op de grond, verlicht door een kaars en een kleine kamerlantaarn. Voor het creëren van sfeer is ook een wierrookstokje aangestoken, maar eigenlijk heeft Kokke voor het creëren van een meditatieve sfeer helemaal geen hulpmiddelen nodig.
De muziek van Veni Om straalt een serene rust uit en werkt het best als je de ogen sluit. Pas dan lijken alle klanken ten volle tot je te komen en raak je in een aangename, vreedzame trance. Daar haalt de Nijmeegse muzikant de luisteraars na zo’n vijf minuten wel abrupt uit, want het eerste stuk stopt ineens. In het lange tweede stuk wordt het effect alsnog langdurig bewerkstelligd. Overgangen in de muziek zijn minimaal, vaak bestaande uit het veranderen van de toonhoogte of door zo nu en dan de barchimes te beroeren.
In het laatste stuk wordt een langzame beat toegevoegd, inclusief handclaps. Dit zou normaal gesproken het slot moeten zijn van het optreden, maar Kokke zegt dat hij vergeten is om aan de aanwezigen te vragen om mee te klappen. Daarom wordt het laatste rondje nog een keer gedaan, nu met handgeklap van het publiek. Het zorgt voor een geanimeerd slotstuk met een grote glimlach, dat evenwel goed past in de muzikale filosofie van Veni Om.
En dus is ook deze editie van Harmonics And Nonadaptive Sounds een zeer geslaagde. Organisator Hans van der Velden zegt in het komende seizoen door te zullen gaan met de huiskamerconcerten en laat ook weten dat er een derde editie van het H.A.N.S Festival gaat komen in Diepenheim. Naar die evenementen kan reikhalzend worden uitgezien.
Opduvel 