Eigen beheer, 2017

De Brabantse muzikant Michel Geelen maakt al jaren muziek in verschillende bandjes. Hij speelde onder ander in Kachuk Whop, My Sister Susan, snOwball en My Emotional Elvis. Het zijn bands die nooit een groot publiek hebben bereikt, maar stuk voor stuk het beluisteren meer dan waard waren. Muzikale projecten waar Geelen zich momenteel mee bezighoudt, zijn Big Lake Tiny, Driftmode en het project waar het hier om gaat: The Galactic Lo-Fi Orchestra.

Dat ‘orchestra’ moet met een korrel zout worden genomen. Live is The Galactic Lo-Fi Orchestra een vijfkoppige band, maar net als op het vorige album Pocket Symphonies For The Painfully Alone is Geelen alleen verantwoordelijk voor de composities en de uitvoering van de muziek, een gastrol voor zijn echtgenote als zangeres in ‘Black River Song’ daargelaten.

Het nieuwe album is getiteld The Happy Prince And Other Stories Or The Picture Of Dorian Gray. Dat zijn uiteraard twee boeken met proza van Oscar Wilde, de eerste zelfs een boek met sprookjes voor kinderen. Geelen liet zich kennelijk inspireren door de Ierse dichter en schrijver, maar dat gaat niet zover dat we kunnen spreken van een heus concept-album. Intro en outro van het album suggereren dat overigens wel. Tekstueel putte Geelen wel inspiratie uit het werk van Wilde, maar op een losse manier. De liedjes gaan over verschillende aspecten van het leven. Dat kan een simpel liefdesliedje zijn, maar ook verwoording van een gevoel van vervreemding dat kan optreden in de huidige samenleving.

Waar je ‘orchestra’ met een korrel zout moet nemen, geldt dat zeker niet voor het ‘lo-fi’-gedeelte van de naam. Gelukkig maar, want daarin schuilt een grote kracht van de muziek van Geelen. Opduvel kan zich voorstellen dat de muzikant zijn muziek in zijn thuisstudio in Boxtel zorgvuldig heeft geconstrueerd, maar zo klinkt het niet. De nummers op het album zitten niet al te strak in elkaar, mogen wat rammelen, net even scheef zitten of net niet swingen. En soms worden ze net niet vals gezongen. Het maakt dat we hier te maken hebben met een eerlijk klinkend album met een kloppend hart, van een muzikant met een passie voor mooie liedjes.

Want mooie liedjes zijn er meer dan genoeg te vinden op The Happy Prince And Other Stories Or The Picture Of Dorian Gray. Zeventien in getal: vrolijke liedjes en meer stemmige liedjes, lichtvoetig of zwaarder aangezet, sober gehouden of meer uitgewerkt. Maar nooit te gepolijst of gladgestreken. Als songschrijver weet Geelen van wanten. Een groot zanger is hij trouwens niet, maar dat is ook niet waar deze muziek om vraagt.

Tussen de zeventien songs zit geen enkele misser, al zou het album kunnen zonder het lange outro. Probeer de zin “I’m The Motherfucker” na het beluisteren van ‘Kisses From The Sky’ maar eens uit je hoofd te krijgen. Lukt niet. Mooi zijn de songs waarin de piano prominent aanwezig is, zoals in het melancholieke ‘Tonight’ en het optimistischer ‘Your Dream Is Waiting’. Meer lo-fi dan in ‘Looking Like The Others’ kun je een gitaar bijna niet krijgen.

“Come on motherfucker, put you clothes on, come on!” Waar hebben we dat fragment eerder gehoord? Juist, in ‘Truckdrivin’ Neighbors Downstairs’ van Beck (te vinden op Mellow Gold). Bij Beck gaat de song over zijn twee ruziënde buren, maar hier dient het als opmaat tot een van de meest opgewekte songs van het album: ‘Put Your Lovejacket On’. Tegenover die heerlijk simpele lichtvoetigheid staat weer de langzame rock van het fraai uitgewerkte ‘King Of Rock ’n Roll’.

Twee songs kunnen in ieder geval niet onbesproken blijven. ‘Gently Waving (2the2 Of Us)’ is gezegend met een dromerige gitaarpartij op de achtergrond en een prachtig dissonante gitaar in het refrein. Een ander hoogtepunt is ‘Black River Song’, dat zowaar over de vier minuten klokt. Het nummer is wat zwaarder aangezet en klinkt ook bitterder dan de meeste andere stukken op het album. Geelen toont dat hij zwaar rockend ook zijn mannetje staat. De vrouwelijke zangstem tilt het refrein naar grote hoogte. Schitterende song.

Tot slot mag niet onvermeld blijven dat de liedjes op het album vaak kleine details bevatten, zoals subtiele accenten van keyboards of een kinderxylofoon, die ervoor zorgen dat de songs ook na herhaalde beluistering blijven boeien. Ook die details zijn losjes aangebracht, waardoor ze aan het lo-fi karakter van de muziek niet afdoen. The Happy Prince And Other Stories Or The Picture Of Dorian Gray is een zeer geslaagd album van een bevlogen muzikant die de lo-fi hoog in het vaandel heeft staan. Houden zo, alsjeblieft.

The Happy Prince And Other Stories Or The Picture Of Dorian Gray bandcamp