Sentencia, 2017
In chaos kunnen de mooiste dingen opbloeien en er schuilt schoonheid in extremiteit. Het is een bewering die niet iedereen zal onderschrijven, maar Opduvel huldigt het als credo. De zinspreuk gaat zeker op voor de tape I met space Jesus last night and the space apostles. We smoked dope and gangraped a midget. van Akipo en AG Davis, verschenen bij het Spaanse Sentencia Records. Het is muziek die de pijngrens opzoekt. Er klinken seks, drugs, geweld en perversiteit in door.
Dat zijn althans beelden die saxofonist Achilleas Polychronides, alias Akipo, en poëet en stemkunstenaar AG Davis oproepen. Het gaat hier om muzikale verdorvenheid, want de beide heren hebben geen oor voor zoetgevooisde klanken. Integendeel, zij produceren een portie smerigheid en goddeloosheid die een normaal mens niet kan verdragen. Menigeen zal op de kast worden gejaagd door dit duo, maar oh wat is het lekker!
De vanuit Málaga opererende saxofonist Polychronidis is te horen op de laatste twee releases van Orthodox. Hij maakt deel uit van het duo Skullfuck en als solo-artiest is hij ook actief onder de noemer Akipo. Dit jaar verschenen ook releases van Forceps (Akipo en Nacho Jaula) en van Akipo & Joel D’D. Davis maakte deel uit van de extreme grindcoreband Boy+Girl en werkte samen met Kommisar Hjuler, Dr. Anthony Donovan en Jamison Williams. Het werk van Davis is te vinden op veel verschillende kleine labels.
Zowel Akipo als Davis zoeken grenzen op als het gaat om wat als acceptabel kan worden beschouwd. De mogelijkheden van instrument (“terror sax”) en stem (“pure and unfettered tongue-throat”) worden verkend en dan vooral de extreme mogelijkheden. Zo ontstaat een eigen stijl die verre van toegankelijk is maar die wel een origineel geluid laat horen. Er valt veel te halen voor wie de moeite neemt.
De muziek op I met space Jesus last night… piept, knarst, schuurt, is overstuurd, doet pijn. De sax van Akipo giert bijna constant, daarbij gebruik makend van een enorme bak feedback. Davis doet zijn bezwerende werk met effecten en pruttelt, murmelt, praat, schreeuwt, gromt en gorgelt. Vijfentwintig minuten lang gaat het volledig over de top en houden de muzikanten je als luisteraar in de houdgreep. Pas daarna mag je, volledig uitgeperst, weer je gang gaan.
Om de muziek van Akipo en Davis te kunnen doorstaan, moet je dus tegen een stootje kunnen. Tere zieltjes of fatsoensrakkers hebben bij dit tweetal niets te zoeken. In de zestien korte, allemaal met een punt aangeduide tracks vliegen de gemene klanken je om de oren. Wie het lef heeft de tape een paar keer te draaien, zal ontdekken dat de muzikanten elkaar in alle chaos op spontane wijze voortreffelijk aanvoelen en zal ook geraakt worden door de spelvreugde die elke noot, kreet, of wat voor klank dan ook, bevat.
I met space Jesus last night… is een plaat waarop twee muzikanten er een diabolisch genoegen in scheppen de luisteraar níet te plezieren. Het gaat bij Akipo en Davis echter om meer dan alleen het produceren van harsh noise. Hier zijn twee bevlogen muzikanten, of beter: twee bezeten muzikanten aan het werk die op compromisloze wijze experimenteren met geluid en extremiteit. De iele en maniakale klanken overdonderen, zelfs na ettelijke draaibeurten, en zorgen voor een opwindende luisterervaring, keer op keer. Als je er tegen kunt.
I met space Jesus last night and the space apostles. We smoked dope and gangraped a midget. bandcamp
Opduvel 