Tumbleweed, 2017
De Duitse band Lauter Bäumen debuteerde twee en een half jaar geleden met een dubbelvinylsingle getiteld Ganz weit im Weiß op het Staatsakt-label. Inmiddels is het gezelschap toe aan het eerste album, Mieser in den Miesen, dat op het label van zanger Michael Kolepke, Tumbleweed Records, op cd is verschenen. De band speelt jaren negentig-indierock met invloeden uit new wave, punk en pop. Erg eigentijds klinkt Lauter Bäumen dus niet, maar de kwaliteit van de muziek is er niet minder om.
De band uit Keulen weet een mooie balans te vinden tussen lichte, aanstekelijke melodieën en muzikale inhoud. Daarbij zorgt Kolepke er met zijn dunne, verveelde en soms licht irriterende stemgeluid voor dat bijvoorbeeld een catchy deuntje als ‘Namen und Fotos’ niet te frivool gaat klinken. Zijn voordracht heeft iets sarcastisch en dat past goed bij de vaak eveneens sarcastische teksten, al is ook kritisch zelfonderzoek Kolepke niet vreemd. Het burgerleven wordt op kritische wijze bezongen (Überall nur Vornamen), maar ook de muziekindustrie moet eraan geloven in ‘Streichel die Katze’.
Zoals goede indierock betaamt, wordt de sound op Mieser in den Miesen gedomineerd door de gitaar, die soms zelfs heerlijk dissonant uit de hoek komt (‘Überall nur Vornamen’), maar er is ook een opvallende rol weggelegd voor toetsen, zoals piano (in hetzelfde nummer, maar ook in bijvoorbeeld opener ‘Bessere Zeiten Klingt Gut’). In ‘Holzbein’ wordt de muzikale versiering aangebracht door keyboards en dat geldt in nog sterkere mate voor ‘Namen und Fotos’. De muzikale invulling is steeds smaakvol, terwijl er tegelijkertijd voor wordt gewaakt dat het allemaal niet te gladjes gaat klinken.
Dat Kolepke geen groot zanger is, is nauwelijks een bezwaar. De makke komt in ‘Positionslicht’ wel duidelijk aan het licht, maar gek genoeg komt de zanger ermee weg doordat juist het niet perfecte, het kwetsbare element de muziek van Lauter Bäumen aantrekkelijk maakt. De punk mag dan door de inbreng van toetsen vaak niet aan de oppervlakte verschijnen, het is er wel degelijk, zowel tekstueel als vocaal als muzikaal, zij het gedoseerd.
Niet alle songs op het album zijn even sterk, maar nergens scoort de band een onvoldoende. Het zijn nummers als ‘Zu Einfach’, met zijn lekker door het refrein meanderende gitaarmelodie, en het met bittere humor geladen ‘Teil Deiner Liebe’, dat al te vinden was op de dubbelsingle, die Mieser in den Miesen zo’n ontzettend fijn plaatje maken. De Hamburger Schule heeft zijn sporen nagelaten in het geluid van Lauter Bäumen, maar het ligt er niet al te dik bovenop. Deze band verdient een eigen plaatsje in de Duitstalige alternatieve rockmuziek.
Opduvel 