Eigen beheer, 2017
Uit Groningen komt het trio Uhgah? Wugah!, bestaande uit Martijn Wassenaar (gitaar en zang), Jurjen Kah (bas, achtergrondzang) en Reinee Huizinga (drums, achtergrondzang). De band bracht voor deze nieuwe plaat een titelloze ep (2012) en een eveneens titelloze lp (2014) uit. Vorig jaar augustus mochten de Groningers het voorprogramma verzorgen van Jello Biafra & The Guantanamo School Of Medicine en dat deed Uhgah? Wugah! kennelijk zo goed dat de lp’s van de band nu worden aangeboden op de site van Biafra’s platenlabel Alternative Tentacles.
Nu heeft het trio ook raakvlakken met bands waarvan werk is verschenen op dat Amerikaanse label, met name Victims Family en NoMeansNo. Het zijn niet de minsten om mee te worden vergeleken en wil je daarmee wegkomen, dan moet je muziektechnisch gezien van goede huize komen. Met de muzikale bagage van Uhgah? Wugah! zit het echter wel snor, dus die vergelijking mag best.
Het doet de band uit Groningen echter ook een beetje tekort. Ja natuurlijk, wie naar de muziek van het drietal luistert zal onwillekeurig aan vooral Victims Family denken. Uhgah? Wugah! is echter alles behalve een kloon, de band rockt zelfs net iets harder en energieker dan het Californische trio, en bovendien beschikt Uhgah? Wugah! over sterke, op zichzelf staande songs, waarin niet wordt geprobeerd de invloeden te verdoezelen maar waarin die wel in de eigen, consistente stijl worden verwerkt.
Op de recent verschenen tweede lp The Lighter Side of Global Warming klinkt de band nog een tikkeltje harder dan op het titelloze debuut. En er wordt ook iets meer recht vooruit gemusiceerd; het freaky element is zeker nog aanwezig, maar net iets beter gedoseerd dan op Uhgah? Wugah! en nog meer in dienst staand van het liedje, want dat staat voorop. Verder zijn er niet veel verschillen met de debuut-lp; Uhgah? Wugah! doet simpelweg waar het goed in is.
En een van die dingen is: furieus uit de startblokken schieten. Qua rauwe energie heeft de band wat weg van Peter Pan Speedrock in ‘Conspiratio infinita’, maar Uhgah? Wugah! musiceert toch iets gecompliceerder, al wordt in hoog tempo flink doorgehaald. Nog sneller is ‘Maynard (you’re on!)’, dat echter wel – en geheel in stijl – de nodige breaks kent. Het intro van ‘Brutality in Blue’ roept kort Rhythm Pigs in herinnering en heeft een meezingbaar brulrefrein. Heerlijk! Opduvel stuitert door de kamer en heeft al bijna alle hoeken gezien. We zijn pas drie nummers ver.
Wassenaars vocalen zitten ergens tussen zingen en schreeuwen in, precies waar de trashpunk/hardcore om vraagt, en uit zijn instrument tovert hij de ene na de andere fraaie gitaarlick. De drums van Huizinga staan behoorlijk luid in de mix, wat bijdraagt aan de zeer levenskrachtige sound van de band. Virtuoos Kah houdt de boel bij elkaar met onnavolgbaar en soms funky basspel.
Pas na vier nummers wordt enigszins – met de nadruk op enigszins – gas teruggenomen in ‘Toroughly Screwed’, dat een sterke, tot nadenken stemmende tekst bevat over overbevolking. Zwaar funky klinkt Uhgah? Wugah! in delen van de song die de bandnaam draagt. Daarna gaat het gas er weer vol op in het razendsnelle ‘All Lies’. ‘Discontent & Fear’ is zeker een van de beste nummers op de plaat (maar er staan geen slechte op): schitterende gitaarlick, doordravende drums en tekstueel een oprechte opinie die zich richt tegen domme Wilders-, Le Pen- en Trumpaanhangers.
De been-, arm- en nekspieren gaan het bijna begeven, maar opgeven is er niet bij, want er volgen nog vier tracks die tot rondstuiteren uitnodigen. Of nee, dwingen. Vooral ‘Need a War – Want to Kill’ is een energieke, verschillende kanten op bewegende song die elke vermoeidheid doet vergeten. In ‘Unavailable at Heart’ gaat het tempo even naar beneden, waarna het afsluitende ‘Mousehunt’ nog een keer alles uit de kast trekt.
En dat was het dan: dertien songs, evenzovele fragmentatiebommetjes. Opduvel valt terug in de bank, totaal afgemat maar met een grote glimlach. Want godverdomme man: in tijden niet meer zo’n heerlijk explosieve en instant energie opwekkende plaat gehoord! Uhgah? Wugah!