Floating Forest, 2016
Dit is er weer eentje in de rubriek ‘al even uit, maar te bijzonder om niet te bespreken’. Live Al Nuovo Panificio verscheen al in juni 2016 en zal in Italië niet onopgemerkt zijn gebleven, maar verdient beslist ook daarbuiten aandacht. Elia Casu, Giacomo Salis en Paolo Sanna zijn drie van Sardinië afkomstige improvisatoren. Deze plaat betreft een weergave van een set die zij op 3 januari speelden in Al Nuovo Panificio (‘De Nieuwe Bakkerij’) te Cagliari.
De triobezetting is geen alledaagse: Casu speelt gitaar en elektronica; Salis en Sanna zijn percussionisten. Zij spelen een twintig minuten durend stuk waarin zij zich meesters tonen in het ingehouden spelen. De muziek is ontdaan van melodie, tempo en harmonie. Beweging, variatie en ingehouden spanning zijn de kenmerken die het muzikale landschap bepalen. De muzikanten lijken ieder op het puntje van hun stoel te bivakkeren, klaar om de sprong te wagen, maar de zelfbeheersing weerhoudt ze alle drie van uitbundig musiceren.
Live Al Nuovo Panificio is niet de makkelijkste kost, zeker omdat niet zichtbaar is wat de muzikanten precies doen. Een grondtoon ontbreekt en soms is het ook lastig te horen of een van de beide percussionisten aan het werk is, of toch gitarist Casu. Er wordt hoorbaar een hele rits aan percussie-instrumenten gebruikt en ook het gitaarspel is regelmatig percussief. Toch is het stuk niet ongemakkelijk om naar te luisteren. De spanningsboog is gespannen en blijft dat twintig minuten lang. De klanken die de muzikanten produceren zijn vaak ongrijpbaar maar kleurrijk en van een donkere of sinistere ondertoon is geen sprake.
De muziek van Casu, Salis en Sanna klinkt wel bloedserieus, maar zit ook vol speelse vondsten. Aanvankelijk komt de muziek nogal fragmentarisch over, maar na meerdere luisterbeurten begin het stuk zich steeds meer als een geheel te manifesteren, blijkt niet slechts sprake van losse ideeën maar van een duidelijk doel. Het resultaat is een abstract, spannend en muzikaal buitengewoon interessant stuk dat zich in alle rust ontvouwt maar dat, doordat er onderweg enorm veel gebeurt, niet rustig klinkt.
Daarnaast bevat het digitale album nog een elektronische bewerking van de Argentijn Carlos Agustín Del Rio, ook bekend als Plasma Rüby. Zijn werk blijft een stap verwijderd van de strikte abstractie van Casu, Salis en Sanna en het stuk neigt zelfs naar post-rock. Er wordt op logische wijze naar een climax toegewerkt en daarmee is deze muziek wat voorspelbaarder dan het lange eerste stuk. Het werkt echter wel, want Plasma Rüby weet zijn elektronische muziek een sterke emotionele lading mee te geven. Het werk vormt zowel een fraai contrast als een welkome aanvulling op het werk van het trio.
Met ruim zevenentwintig minuten is Live Al Nuovo Panificio aan de korte kant. De muzikale rijkdom en visie die erop worden geëtaleerd is echter hartverwarmend en maakt nieuwsgierig naar meer werk van deze Sardijnse muzikanten.
Opduvel 