Blowpipe, 2016
Uit Tilburg komt het maffe noisetrio Betonfraktion, bestaande uit Frank Crijns (gitaar), Störsender Swarth (stem en noise) en nieuwe drummer Provocase. Geen bassist dus, waardoor de muziek van de band een wat iele sound blijft houden in een genre waarin de bas vaak hard doorklinkt. Maar ook met de ingrediënten die dit trio inbrengt kan een volledig van de pot gerukte portie noise worden gemaakt, zo wordt bewezen op I Changed My Sex, de derde ep van de Tilburgers.
Want Betonfraktion heeft niet zes liedjes met een kop en een staart in elkaar gedraaid. De muziek zet de luisteraar regelmatig op het verkeerde been door niet te voldoen aan de wetten der logica. De noiserock met punkattitude klinkt fel, bijtend, buitenissig en gestoord. De stem van Swarth is vervormd, wat bijdraagt aan het bevreemdende effect dat de muziek heeft. De combinatie muziek-stem heeft iets sinisters, iets smerigs, iets afstotelijks. En dat zijn dus pluspunten.
Crijns is verantwoordelijk voor de composities en zijn gitaarsound wordt niet bepaald door recht vooruit beukende riffs (al zijn die er wel een paar), maar een overall harde maar gruizige sound die wordt uitgesmeerd over de verschillende tracks. Daarbij komen dan de geluidseffecten van Swarth en het explosieve drumspel van Provocase. Swarth is aansprakelijk voor de met absurdistische trekjes doorspekte teksten die worden uitgespuwd in het Engels, Duits en Nederlands.
Zes tracks telt I Changed My Sex en daarin wordt naar hartenlust geëxperimenteerd met het maken van kabaal. Opener ‘Those Smelly Rags Aren’t Mine’ is het meest gestructureerde stuk muziek dat Betonfraktion produceert, maar toegankelijk is ook hier de muziek allerminst. Afsluiter ‘Andy Kaufman’s Shaggy Dog’ begint met iets wat je een refrein zou kunnen noemen, maar de muzikale gekte staat geen standaard opbouw toe. Frank Zappa en Naked City klinken door in het in verschillende richtingen stuiterende nummer.
Het langste nummer en allerminst behapbare brok muziek is ‘Wotcha Gonna Do’, dat een losse constructie kent waarin het tempo varieert, de stemkunsten ordeverstorend werken en chaos is toegestaan. Het ijzersterke ‘Darby Crashed The Party’ heeft aanvankelijk een lichte metal-invloed door de gitaarriff, maar die wordt al snel met tegendraadse ritmiek uit elkaar getrokken. Betonfraktion doet niet aan slechts voortborduren op één idee, zo blijkt ook uit ‘Dead Diarrhea’, dat halverwege een rustpuntje kent met Rhythm Pigs-achtig gitaarwerk. Op het trage ‘Pak & Kietel’ wordt de bak met stemeffecten nog maar eens volop gebruikt.
De muziek van Betonfraktion kent zoveel tegendraadse en ontregelende elementen, dat de nummers pas na een paar draaibeurten echt tot leven komen. Maar dan heb je ook wat, want op I Changed My Sex staan zes stukken muziek waarin noiserock, punk en muzikale gekte eigenwijs worden gecombineerd. En het is nog lekker smerig ook, wat wil je nog meer?
Betonfraktion -I Changed My Sex Bandcamp
Opduvel 