Karnatic Lab, 2016
Ned McGowan is al jaren een warm pleitbezorger van de fluit in verschillende verschijningsvormen. Meest in het oog springend is de contrabasfluit, een indrukwekkend groot instrument, twee meter hoog, waarop McGowan regelmatig concerteert. Ook als componist laat hij zich niet onbetuigd en zijn werken zijn door menig gerenommeerd orkest of ensemble ten gehore gebracht.
McGowan is een componist van het moderne soort. Zijn werken worden vaak geschreven voor ongewone bezettingen, de opstelling van het orkest is niet altijd standaard en onconventioneel gebruik van instrumenten wordt niet uit de weg gegaan. Zelf speelt de fluitist in Hexnut, een akoestisch ensemble waarin heel veel mogelijk is, tot aan het spelen van Meshuggah-covers toe. Met (bas)klarinettist Öguz Büyükberber en pianist Tolga Tüzün vormt hij het NOT Trio en zijn voorliefde voor India en Indiase muziek toont hij in Mumbai Jazz en Three Flutes Sangama.
En nu is er de eerste cd met louter werken voor contrabasfluit, waarop alle composities, op één na, van McGowans hand zijn. De cover toont de fluitist met zijn instrument op het strand, alsof hij zijn contrabasfluit overal mee naar toe zou willen nemen. Misschien is dat ook wel zo, want van de composities op The Art Of The Contrabass Flute spat de liefde voor het instrument af. Hier is een muzikant aan het werk die uitermate gretig is om de verschillende facetten van dit grote blaasinstrument aan het publiek te laten horen.
De cd telt vier composities, waarvan er twee uit meerdere delen bestaan. Het meerlagige ‘Earthly Chants’ telt drie episodes die vooraan, halverwege en aan het einde van de cd te vinden zijn. Het is een werk voor zes contrabasfluiten en alle partijen zijn door McGowan zelf ingespeeld. Het stuk toont goed hoe veelzijdig en hoe groot het bereik van het instrument is. ‘The Singing Wall’ heet het eerste gedeelte en je ziet het zo voor je. Erg fraai is het tweede deel, ‘Om to the Killer B’s’, een unisono gespeeld stuk dat steeds levendiger wordt naarmate het vordert. In ‘Don’t Forget Everyday, Your Funky Prayers to Say’ wordt de meerlagigheid juist getoond in de van elkaar verschillende fluitpartijen.
De Indiase invloed is duidelijk terug te horen in ‘Benson Town’, waarin de contrabasfluit gezelschap krijgt van een mridangam, een Indiaas percussie-instrument dat wordt bespeeld door B.C Manjunath, ook actief in Three Flutes Sangama. McGowan bewijst in snelle stukken dat een instrument van grote proporties allerminst log hoeft te klinken.
‘Winter’s Breath’, van de hand van de Amerikaanse componiste Adrienne Albert, toont McGowan in een meer stemmige en lyrische bui, daarbij op piano begeleid door Keiko Shichijo. In het tweedelige ‘Wurgelguik’ wordt aan het contrabasfluitspel live elektronica toegevoegd, zij het niet al te opdringerig. In feite blijft het vooral een akoestisch klinkend werk met enkele mooie elektronische effecten en accenten. Het stuk klinkt soms kalm en soms aardig wild en razendsnel in beide delen, ‘Rurubabatoto’ en ‘Step on It Step by Step’.
The Art Of The Contrabass Flute is een titel die de lading van deze cd volledig dekt. In stukken die raakvlakken hebben met modern klassieke compositie, traditionele Indiase muziek, jazz en avant-garde wordt een reeks aan mogelijkheden van dit wonderschone instrument ten gehore gebracht. McGowan toont zich daarbij van een bezielde en veelzijdige kant, zowel compositorisch als uitvoerend. Een heerlijke plaat met een niet-alledaags instrument in de hoofdrol.
Opduvel 