Na twee succesvolle edities beleeft het H.A.N.S Festival op 12 oktober a.s. zijn derde editie. Voor de tweede keer vindt het festival plaats in Herberg De Pol in het Overijsselse Diepenheim. H.A.N.S staat voor Harmonics And Nonadaptive Sounds, de noemer waaronder Hans van de Velden uit Goor huiskamerconcerten organiseert. Vanuit die huiskamerconcerten en ter ere van zijn vijftigste verjaardag ontstond het festival, waarbij Van der Velden erin slaagde om met een beperkt budget een internationale line-up neer te zetten.

Bredere opzet
Voor de derde editie heeft Van der Velden wat veranderingen aangebracht, al tornt hij niet echt aan de opzet van en het idee achter het festival. Van der Velden: “Het festival is wat breder van opzet dan de vorige keren, toen de nadruk met name op ambient en drone lag. De line-up is voor deze derde keer wat doordachter. De eerste keer ging ik voor mensen die ik al kende. Eigenlijk was het een feestje van mij bekende mensen. Bij deel twee trad ook een aantal artiesten op die nog niet gespeeld hadden in mijn huiskamer. Ik wilde nu ook wat meer organische instrumenten. Laptop en gitaar, daar wilde ik vanaf. Niet dat ik dat niet mooi vind, maar ik wil ook dat je iets kunt zien.”

“Het kostte deze keer wel wat meer moeite om de line-up bij elkaar te krijgen. Het lastigst was het om slagwerkster Karen Willems te strikken, maar dat is opgelost doordat zij de dag erna in De Perifeer in Deventer speelt. Zo heeft zij een show erbij en is het financieel voor mij ook haalbaar. Ik wilde niet meer in dezelfde vijver vissen, moest op zoek naar acts die ik niet kende, moest echt mensen gaan benaderen: “Wat zou je ervan vinden als…?” Machinefabriek deed wel al een huiskamerconcert, Paolo Monti (Daimon) en Dirk Serries (Tonus, Kodian Trio) ook, maar niet met deze acts. De organisatie vergde een actievere benadering dan in de voorgaande jaren.”

Diepenheim
Van der Velden: “Ik vind het wel mooi dat er een festival is dat relatief weinig kost en toch een veelzijdig programma heeft, en dat het in Diepenheim is, niet een plaats waar je zo’n festival verwacht. Tilburg, Rotterdam, Amsterdam, Utrecht, wellicht Groningen, daar verwacht je het. Nu heb je het in de provincie. Wil je dit ervaren, dan moet je er echt wat voor doen. Diepenheim heeft geen treinstation. Dat vind ik leuk, dat op het platteland ook heel andere dingen gebeuren dan drinkketen, paasvuren en carbidschieten. Mensen verwachten het niet, zelfs bij het derde festival niet. Mooi zou zijn als het festival aan populariteit wint en dat het gestaag wat meer bezoekers krijgt. Als het groot wordt, is het voor mij niet meer te doen, als het te klein blijft is het wellicht niet levensvatbaar. Als het genoeg publiek trekt, kan het blijven bestaan en kan het een keer per jaar of anderhalf jaar worden gehouden.”

“Deze keer denk ik dat wel mensen uit Diepenheim naar het festival komen, maar niet zo heel veel. Diepenheim is een kunstminnend stadje, maar het schijnt ook heel moeilijk te zijn om bij theatervoorstellingen Diepenheimers binnen te halen. Het bestuur, en dan met name Jan Endeman want die is fan van het festival, mikt juist op mensen van buiten de regio. Endeman zei: “Het was zo mooi: mensen uit Rotterdam, Utrecht, Duitsland, België, die liepen hier allemaal rond.” Dat vinden zij mooi. Ik denk ook dat ze met het festival op zich heel blij zijn. Voor mij zou het leuk zijn als er genoeg enthousiasme is, dat ze ja zeggen op H.A.N.S IV of meer, in ieder geval een regelmatig iets. Als het volgend jaar oktober weer kan, begin ik al te zweten. Nu zat er anderhalf jaar tussen.”

Programma
H.A.N.S. III doet het met wat minder acts dan de vorige editie, maar desondanks liegt het programma er niet om. Zo komt de Engelse tubaspeler ORE naar het festival, al is het de vraag of Sam Underwood (de man achter ORE) zijn tuba meeneemt. Van der Velden: “Ik vond het album Belated heel erg mooi, dat was de drijfveer om hem te vragen. Ik hoop dat hij dat doet, maar hij is als artiest alweer verder, de plaat is al wat ouder. Ze spelen met z’n tweeën. Ik wil er geen invloed op uitoefenen, het is de vrijheid van de artiest. Vorig jaar speelden Dead Neanderthals hier met Life. Daarvan heb ik gedacht: ben je mal. Maar het pakte heel goed uit. Het was heftig in zijn eenvoud.”

Van het Engelse A-Sun Amissa verscheen recent het album For Burdened and Bright Light, waarop met ambient, drone, post-rock, doom en noise een zowel dreigende als melancholieke sfeer wordt gecreëerd. A-Sun Amissa is het project van Richard Knox, die ook eigenaar is van het label Gizeh Records. De bezetting wisselt en kan variëren van solo tot een volledige band. De uit België afkomstige Karen Willems is een van die slagwerkers die met eigenzinnige en originele muzikale creaties weet te boeien. Dat doet zij zowel solo als in de vele samenwerkingsverbanden die zij aangaat (onder andere met Aidan Baker, Jean D.L., Inwolves, Stijn Dickel). Tijdens H.A.N.S III treedt zij solo op.

De Belgische gitarist Dirk Serries en de Engelse saxofonist Colin Webster zijn tijdens het festival twee keer te bewonderen. Samen met drummer Andrew Lisle vormen zij het freejazz/vrije impro-trio Kodian Trio, waarvan op 27 september a.s. het derde album verschijnt. Het kan alle kanten op bij dit trio, maar zeker is dat het op enerverende wijze zal schuren en wringen. Een absoluut toptrio in het genre. Serries en Webster zijn ook te vinden in de incarnatie van Tonus die op het festival zal aantreden. Bij hen voegt zich Martina Verhoeven. Tonus is een project van Serries dat muzikaal minimalisme verkent. Een enkele toon kan worden verkend, uitgediept of geëxploreerd, waarbij de muzikanten nauwgezet elkaars minimale verrichtingen volgen en daarop reageren. De interactie is spannend om naar te kijken en te luisteren.

Naast Karen Willems treedt op H.A.N.S III nog een slagwerker solo op. Dat betreft de Fransman Jason van Gulick, die een opleiding als architect heeft genoten. Die achtergrond gebruikt hij in zijn muziek, waarin de resonerende werking van de omgeving een belangrijke rol speelt. Het Italiaanse Daimon, met in de gelederen Paolo Monti (de enige muzikant die straks op alle drie de edties van H.A.N.S heeft gespeeld), is een ‘deep drone audio visueel’ project dat met soms heftige klanken een geluidssculptuur boetseert die wordt ondersteund door fraaie videobeelden. Op 11 oktober zal Norwegianism Records de nieuwe cd Remedies For A Foggy Day uitbrengen. Die cd is tijdens het festival in Diepenheim verkrijgbaar.

Machinefabriek is de noemer waaronder Rutger Zuydervelt zal optreden. De elektronica-pionier staat garant voor een constante kwaliteit maar vooral ook om zijn inventieve vondsten en originele muziek, waarin ambient, noise, minimalisme, drone, field-recordings en elektro-akoestische experimenten zijn te ontwaren. Aandachtig luisteren is nodig om de kleine details, die de muziek van de Rotterdammer zo intrigerend maken, te ontdekken. Tot slot aandacht voor een primeur, want tijdens het H.A.N.S Festival zal het allereerste optreden plaatsvinden van het duo Meglamancha. Dat duo bestaat uit Marlon Wolterink en Freek Philippi, twee ervaren studio-technici die als drummer en gitarist/synthspeler tot nu toe drie cassettes het licht deden zien. Die uitgaven zijn nogal verschillend maar erg fraai. De laatste van de drie, Silica, weet een statische opzet perfect te koppelen aan beweging in de diepte. Dat belooft wat.

Kaarten winnen?
Op 29 september besteedt Bob Rusche in zijn programma X-Rated uitgebreid aandacht aan het derde H.A.N.S Festival. Ook is er een prijsvraag waarbij kaarten zijn te winnen voor het festival, evenals twee keer drie cd’s van Norwegianism Records. Op 11 oktober verschijnt op dat label, naast de hiervoor genoemde cd van Daimon, nieuw werk van Chöd (To Nothingness…) en Modelbau (Nightcrawlers). Ook deze cd’s zijn tijdens het festival verkrijgbaar. X-Rated is te beluisteren op de Concertzender.

H.A.N.S III
Cultuurcentrum Herberg De Pol, Raadhuisstraat 8 Diepenheim
Zaterdag 12 oktober 2019, aanvang: 13:30 uur
Entree: € 22,50 (voorverkoop), € 25 (kassa)